Bert Dijkstra interviewt in De Telegraaf: Rahma, de bevrijde leeuwin

Met Bert Dijkstra, interviewer van De Telegraaf, had ik een gesprek over mijn boek en mijn leven. In de krant, die toen ik Nederland woonde en leefde als eerste begon te lezen als onderdeel van mijn integratie, staat vandaag mijn uitgebreide verhaal.

Lees hier de passage over hoe dat toen ging:

De Telegraaf sprong eruit in de schappen van Albert Heijn, het was míjn krant. Kwam ik in de tekst woorden tegen die ik ook op tv had gehoord, dan onderstreepte ik ze. Ging ik naar m’n twee buurvrouwen om te vragen wat ze betekenden. Die twee waren lesbisch, maar ik had geen benul wat dat was. Ik zag ze zoenen in de keuken en was letterlijk verlamd van schrik. Ik zei tegen mijn man: we moeten onszelf kunnen redden, ik wil naar school. ’Geen sprake van’, reageerde hij. ’Dan moet jíj naar school’, zei ik. Voelde hij niks voor, dus ging ik. Was ik toegelaten, moest ik m’n komst alleen nog schriftelijk bevestigen, verscheurde mijn man de brief. Negen maanden later ging ik alsnog naar school. Nee, ik heb nooit overwogen om de strijd op te geven. Geen minuut.”

Het verlangen om naar Europa te gaan begon bij mij al vroeg. Lees hier het fragment in De Telegraaf:

„Uit verzet tegen de verschillen tussen meisjes en jongens. Ik zag laatst dat ze een hek op dat muurtje hebben gezet. Vond ik vreselijk. Ik heb er wéken op gezeten, dromend van een leven in Nederland. Ik dacht: als ik nou heel hard zwaai naar de toeristen in de bussen, dan stapt er wel een mevrouw uit die me mee wil nemen. Nee dus. Ik voel nog steeds het verdriet.”

Over hoe het mis kan gaan met jongeren:

„Het gaat om jongens die in de criminaliteit terecht dreigen te komen. Ik spreek dezelfde taal als hun ouders, weet dat ik kan helpen. Meestal gaat het goed. Komen ze niet opdagen omdat ze zogenaamd ziek zijn, dan haal ik hen hoogstpersoonlijk op.”

Lees HIER het in interview in De Telegraaf.

Rahma op de Klapstoel in Het Parool over Beatrix en nog veel meer

Bijzondere vrouw. Ik heb haar twee keer ontmoet. Zij is degene die mijn naam heeft hersteld. Vroeger noemde iedereen me ‘mevrouw El Mauden’, met een au-klank, dus ik dacht: zo zal het wel moeten. Toen ik me zo aan de koningin voorstelde, zei zij: ‘Zo heet u niet, u heet El Mouden.’ Met een oe dus. Daarna heb ik het nooit meer verkeerd gezegd.”

Bovenstaand citaat komt uit de rubriek De Klapstoel van 11 mei 2019 in Het Parool, waarin ze vertelt dat de huidige prinses Beatrix haar stimuleerde haar naam anders uit te spreken.

De start van haar bedrijf MAS kwam onverwacht en xat geldt ook voor de steun die ze kreeg van relaties.

Het idee borrelde al een paar jaar om te gaan ondernemen. Op een vrijdag werd de reorganisatie bekendgemaakt van het bedrijf waar ik werkte. Ik dacht: ik ben aan de beurt. Ik was assistent-manager, ik had altijd de beste beoordelingen gehad. Maar toen zag ik mijn naam niet staan op het bord, en wel die van mijn assistent. ‘Wordt hij mijn baas?’ vroeg ik. ‘Ga zitten,’ zeiden ze. ‘Wordt hij mijn baas?’ ‘Ja.’ ‘Oké, dag. Ik ga weg.’ Daarna ben ik afscheid gaan nemen van mijn vaste klanten. Toen zei een van hen: kom zelf voor ons werken. Ik wist niet wat ik hoorde. Deze vrouw had een basisschool in Zuidoost, met een gymzaal, en ze belde drie bevriende basisschooldirecteuren die ook gymzalen hadden. Die scholen zijn nog steeds klant.”

Wie het complete interview wil lezen ga dan naar HET PAROOL.

Neelie Kroes neemt boek Rahma in ontvangst

Zakenvrouw Rahma el Mouden reikt donderdag 23 mei haar eerste boek uit aan VVD-coryfee en voormalig vice-voorzitter van de Europese Commissie Neelie Kroes. 

De weg naar mijn vrijheidis het inspirerende verhaal in boekvorm van Rahma El Mouden. Ze kwam vanuit Marokko naar Nederland en wist zich met haar schoonmaakbedrijf MAS succesvol omhoog te knokken in het Nederlandse bedrijfsleven. 

Rahma el Mouden beschrijft hoe ze als 16-jarig meisje met een ijzeren wil zich onttrekt aan de Marokkaanse samenleving en haar leven met haar man voortzet in Amsterdam. Daar gaat ze aan de slag als schoonmaakster. Wanneer ze een verdiende promotie misloopt, begint Rahma voor zichzelf. 

Twintig jaar later zijn er voor haar bedrijf MAS Dienstverleners 500 medewerkers actief. De onderneming heeft vestigingen in Amsterdam, Amersfoort, Den Haag, Rotterdam en Utrecht en tot de kring van opdrachtgevers behoren onder meer het Rijksmuseum, Endemol en de A’DAM Toren.

Boek

De weg naar mijn vrijheidis een inspirerend boek over emancipatie en ondernemerschap, over trouw zijn aan je idealen, het volgen van je hart, maar het geeft ook een beeld over Nederland als ‘verscheurde samenleving’.

,,Nederland is mijn land. Ik zou niet meer in Marokko kunnen wonen. Ik heb er een mooi huis, ik kan me daar alles permitteren. Maar dat interesseert me niet. Ik wil in een land wonen waarin rechtvaardigheid is en het voor iedereen goed is geregeld. Dat is het in Nederland nog steeds, maar ik maak me oprecht zorgen”, aldus Rahma El Mouden over haar visie op Nederland.

In haar boek schrijft Rahma ook over haar ontmoetingen met prinses Beatrix en koning Willem-Alexander. Het zijn enkele hoogtepunten in haar leven in Nederland, waar ze zich inmiddels inzet voor jongeren en voor haar eigen Rahma Fonds.

De Weg naar mijn vrijheid wordt uitgegeven door Luitingh-Sijthoff en is te koop bij de bekende boekhandel voor €19,99.

Einde persbericht

Meer informatie en contact:

www.rahmaelmouden.com

Rahma in Elsevier: “Ze noemen me impulsief”

Ondernemer Rahma el Mouden (60) ergerde zich als meisje in Marokko kapot. De jongens mochten alles, de meiden niets. Ze kwam met haar man naar Nederland en bouwde een succesvol bedrijf op.